God is de Baas

Hoe zie ik God? Dit is een vraag die ik in de ene periode anders zal beantwoorden dan in de andere. Niet dat God verandert, maar ons beeld van Hem verandert met alles wat we leren en meemaken. Ik wil in deze blog graag een paar Godsbeelden langs gaan, de gevaren van een onbalans aanstippen en vervolgen met wat het beeld "God de bevelhebber" in het christelijk leven betekent. Elk van de volgende eigenschappen/functies van onze God is correct, maar mist er een van in het plaatje dan vormen ze een incompleet en incorrect Godsbeeld met alle gevolgen van dien.

Hoe je God ziet is erg belangrijk. Je Godsbeeld bepaalt hoe jij als christen in het leven staat.

Gevaren van een incompleet Godsbeeld

Als we bijvoorbeeld blijven hangen bij God de Schepper, zullen we nooit tot ons doel komen en een relatie aangaan met God. De christenen die God alleen als hun Vader in de hemel zien zullen zeker een innige relatie met Hem najagen maar vergeten dat we onreine mensen zijn en dat de Vader nog steeds God is, een heilige Rechter die rechtvaardig is en zonde straft. Is God in je beleving alleen de Rechter, dan ga je in wetticisme leven wat je onderdrukt. Hoe zou je dan ooit een relatie met Hem aangaan, vol vreugde in het leven staan en genieten van de wet van de Geest die ons bevrijd van de wet van de zonde en de dood? Wie dan leert dat God de Vergevende is door Jezus' offer en de rest van Gods karakter vergeet zal vrolijk fluitend door het leven gaan niet beseffende dat de zonde alsnog zijn consequenties met zich meebrengt, en dat God ook actie van ons verwacht.
Ook zijn er de christenen die in God de Almachtige geloven in die zin dat God alles op aarde zelf beslist en uitvoert naar Zijn soevereine wil. Zij zullen, als ze handelen naar hun overtuiging, niet de minste drang voelen om ook maar iets te doen. Bidden zullen ze nalaten te doen omdat God zelf alles op aarde doet wat gedaan moet worden. Eigenlijk heeft niets meer zin in dat geval...

God is mijn Werkgever, Koning en Bevelhebber

Ik houd ervan theologische constructies te onderzoeken en de bijbel aandachtig te bestuderen, maar als het niets praktisch kan uitwerken in mijn leven verdwijnt de interesse. Velen vinden het onderwerp "eindtijd" zeer boeiend. Ik niet. Om te weten wat wanneer in welke volgorde zal gebeuren zal niets veranderen aan hoe ik nu leef. Ik zie uit naar de wederkomst en bereid me voor op vervolging, dat zeker, maar ik wil op dit moment een zo groot mogelijke impact maken in Gods koninkrijk. Ik wil weten wat mijn aandeel is in Gods plan en wat Hij praktisch van mij verwacht. Hoe optimaliseer ik mijn leven als christen?
Het is dan ook om deze vragen dat ik God goeddeels beschouw als mijn Werkgever, Koning en Bevelhebber. In de rest van de blog neem ik jullie mee voor een kijkje in mijn hoofd, wat het beeld van God als Werkgever, Koning en Legeraanvoerder voor gevolgen heeft.

De Werkgever

Als we weten dat God de Schepper, onze Vader, de heilige Rechter, de Vergevende en de Almachtige God is dan zijn we al een heel eind. Maar laten we dan niet vergeten dat we een taak hebben hier op aarde.
Wat is eigenlijk het doel van de mens tijdens zijn leven op aarde? "God aanbidden" is dan het vaak gegeven antwoord. Daar ben ik het mee eens maar we moeten wel beseffen wat dat betekent. God aanbidden is jezelf volledig aan Hem onderwerpen en alles doen wat Hij zegt. Het is veel meer dan liedjes zingen en lief doen tegen elkaar. We lezen in Genesis dat we zijn geschapen om te heersen over de aarde en wat daarop leeft. We geschapen zijn om goede werken te doen die God mogelijk heeft gemaakt en we krijgen de opdracht om zieken te genezen en dezelfde dingen te doen als Jezus deed. Er is werk aan de winkel hier op aarde. God is de Werkgever en ik ben Zijn werknemer.

De Koning

God is ook de Koning en ik als Zijn onderdaan help het Koninkrijk te vestigen op aarde. Ik ben een ambassadeur van de Koning en God doet door mij heen Zijn oproep. Prachtig! Wat een wonder dat mensen God mogen (ja, moeten!) vertegenwoordigen hier op aarde. Als wij God niet vertegenwoordigen, zullen anderen God waarschijnlijk nooit leren kennen.
Toen Jezus op aarde was, gold het principe 'wil je God kennen? Kijk naar Jezus'. Jezus was namelijk het licht van de wereld en waar het licht verschijnt zal het koninkrijk van de duisternis wijken. Nu is Jezus niet meer op de aarde, dus wie is nu het licht der wereld? Hoe moet men God nu leren kennen? Jezus was het licht van de wereld zolang hij hier op aarde was, is te lezen in Johannes 9. Verder zei Hij dat ook wij het licht der wereld zijn en dat de heilige Geest Zijn plaatsvervanger is. Jezus' Geest leeft nu dus in ons lichaam. De kerk is nu het lichaam van Christus en dat lichaam is ertoe bestemd Zijn werk voort te zetten, 'gewoon' dezelfde dingen te doen als Hij deed op aarde.

De Bevelhebber

We weten dat er twee koninkrijken actief zijn in deze wereld. Het koninkrijk van God en dat van de satan. Dagelijks wordt er strijd geleverd. Wie nog geen onderdaan van God is wordt door de boze zoet gehouden met allerlei zaken om hem maar in het duister te houden, en wie wel aan God onderworpen is ondervindt geestelijke strijd. De tegenstander wil ons óf in zijn rijk hebben en als dat niet lukt, probeert hij ons op non-actief te stellen in Gods leger. En laten we wel wezen, veel kerkgangers geloven in God maar zijn niet van plan actief in Gods leger aan de slag te gaan. Zij vormen dan ook geen bedreiging voor de tegenstander en worden eerder met rust gelaten dan zij die wel vrucht dragen. Ik wil actief in Gods leger zijn. Ik heb minder dan 120 jaar om te strijden voor God, waarna een eeuwigheid aan vakantie volgt! Wat zou het zonde zijn als ik uit gemak of comfortzucht de strijd ontloop en uitgerust de eeuwigheid binnenga...

Er staat een prachtige tekst in 2 Tim 2. "Iemand die in krijgsdienst is, laat zich niet afleiden door het leven daarbuiten, want zijn Bevelhebber moet tevreden over hem zijn."
Laten we als zelfreflectie deze vragen stellen: Bent ik in krijgsdienst? Laat ik me afleiden door het leven daarbuiten? Kan de bevelhebber tevreden over mij zijn?

Verder artikelen worden geplaatst op mijn website In Goede Grond

Een nieuwe schepping

Deze keer schrijf ik een korte overdenking over de overgang van ons oude leven naar een nieuw leven voor God. De volgende tekst is daarin een favoriet van veel christenen: 2 Kor 5:14-21 "Daarom ook is iemand die één met Christus is, een nieuwe schepping. Het oude is voorbij, het nieuwe is gekomen."

Ten onrechte wordt vaak gedacht dat de gevolgen van je oude leven na je bekering of opnieuw uitgesproken toewijding direct voorbij zijn. Wij zijn een nieuwe schepping en God geeft je een nieuw hart, wast je schoon en (her)vult je met Zijn Geest, toch?

Lees de context in 2 Kor 5. We zijn verzoend met God door het offer van Jezus. Daarom zijn we een nieuwe schepping. Zowel voor als na vers 17 wordt beschreven hoe wij door Jezus met God verzoend zijn. Het oude (een leven door zonde van God gescheiden) is voorbij, het nieuwe (rechtvaardig voor God kunnen worden) is gekomen.

Jazeker, God geeft ons een nieuw hart, maar oude gedachtenpatronen, verslavingen, gewoontes etc. zijn vaak nog aanwezig. God geeft ons kracht dit te doorbreken, maar het is ónze taak als mens hieraan te werken. 

Lees Ef 4:17-29 eens door.

"Door Jezus wordt duidelijk dat u

1. uw vroegere levenswandel moet opgeven en de oude mens, die te gronde gaat aan bedrieglijke begeerten, moet afleggen,
2. dat uw geest en uw denken voortdurend vernieuwd moeten worden
3. en dat u de nieuwe mens moet aantrekken, die naar Gods wil geschapen is in waarachtige rechtvaardigheid en heiligheid."

Dit is een praktisch 1-2-3-tje: stop met je verkeerde dingen, vernieuw je denken, leef je nieuwe identiteit uit. Of om een simpel voorbeeld te gebruiken: Trek je vieze kleren uit, stap onder een verfrissende douche en trek schone kleren aan.

Dit is een proces waarvan ik alle drie de stappen tegelijk dagelijks probeer te volgen. Het kost inspanning en discipline! Een boodschap voor menig charismagisch christen: Zelden gebeurt het dat slechte gewoontes in één gebed direct verbroken worden. Zijn we bereid onze energie te stoppen in reiniging en heiliging van ons eigen leven? We lezen in 1 Tim 4 "Oefening van het lichaam heeft wel enig nut, maar het nut van een godsvruchtig leven is grenzeloos" en eind 1 Kor 9 over Paulus' vastberadenheid zichzelf te trainen in zelfbeheersing als een bokser die zichzelf bont en blauw slaat*. Zo geven nog veel meer teksten aan dat voortdurende inspanning van onze kant verwacht wordt.

Regelmatig blijkt echter dat de combinatie van gebed en discipline en gedachtenvernieuwing de oude wonden niet heelt of de oude patronen niet doorbreekt. Mogelijk kost het proces meer tijd, maar als de problematiek heftig is, is het zeker een goed idee professionele christelijke hulpverlening in te schakelen. Niet-professioneel pastoraat moet wijs zijn en leren wanneer dit noodzakelijk is. Het is geen gebrek aan geloof om de realiteit te onderkennen dat pastoraat en gebed, eigen inzet, en professionele hulp soms alle drie ingezet moeten worden.

Waar we ook staan in onze geloofswandel, het 1-2-3-tje van Efeze 4 is altijd relevant. We zijn nooit volledig uitontwikkeld. Het belangrijkste is dat we blijven groeien en niet willen blijven hangen op het huidige niveau omdat dat comfortabel voelt. God geeft geen prioriteit aan ons comfort.
Ik daag u uit u dagelijks in te spannen voor deze drie punten!

Ter afsluiting citeer ik graag een stukje songtekst: I won't be satisfied or content with where I am... I'll forever be chasing after You!


* "Ik hard mezelf" volgens NBV. Mogelijke vertaling van de Griekse uitdrukking is jezelf bont en blauw slaan.

Verder artikelen worden geplaatst op mijn website In Goede Grond

Bidden: de lastige vragen

Iedereen zal zeggen dat het erg belangrijk is, de meesten willen er eigenlijk meer tijd aan besteden en toch brengt dit onderwerp zoveel verwarring, teleurstelling en geloofstwijfel.
Ik denk veel na over de volgende vragen:

1. Waarom worden veel gebeden niet verhoord?
2. Als God toch al weet wat we nodig hebben, waarom zouden we nog bidden?
3. Als God almachtig is, waarom zouden we dan bidden?

Ik zal niet claimen de definitieve antwoorden te hebben maar ik wil wel graag wat observaties uit de doeken doen. Dit verhaaltje zal ook niet compleet zijn, anders wordt het wel erg lang.

Laten we om te beginnen twee categorieën gebed onderscheiden: relationeel gebed en functioneel gebed. Met relationeel gebed bedoel ik het praten met God, Hem vertellen wat je dwars zit, waar je mee bezig bent en het danken voor de mooie dingen. Maar we focussen nu op functioneel gebed: bidden omdat je iets gedaan wil krijgen.

De basis van functioneel gebed

Het eerste wat essentieel is te constateren, is dat bidden compleet nutteloos zou zijn als God toch al uitvoert wat Hij wil. Wij brengen Hem niet op nieuwe gedachten en als we dat al zouden doen dan zouden ze niets toevoegen! Als God toch al doet wat Hij wil, zouden dagen van vasten met smekingen en voorbede geen enkele invloed op de loop van omstandigheden hebben. We weten echter uit de bijbel dat dit wel zo is! 

De conclusie is schokkend: God voert Zijn wil niet altijd uit. God wil eenheid onder alle gelovigen (Joh 17), dat niemand verloren gaat (2 Pet 3:9) en dat Israël bijeengebracht werd (Luc 13:34). Geen van deze zaken is gebeurd. Het klinkt wat vreemd maar wat hieruit volgt, is het volgende: God handelt niet altijd almachtig op aarde. Functioneel gebed is volledig gebouwd op dit principe. Over dit principe schrijf ik meer in een volgend bericht. 

We leren wat gebed betreft in ieder geval dat God ons niet altijd gaat geven wat Hij ons wil geven. 

Stel je solliciteert voor een baan en je bidt God dat als het Zijn wil is je de baan zal krijgen. Vervolgens krijg je te horen dat iemand anders de baan krijgt, dan is het absoluut fout te concluderen dat God dus een ander plan heeft. Het is mogelijk dat God een ander plan heeft. Een andere optie is dat God wel wilde dat je die baan kreeg maar dat de baas toch anders koos. God respecteert namelijk de vrije die hij ons gegeven heeft. Het niet uitkomen van je gebed is niet automatisch een "nee" van God! Vaak gaat Gods plan A niet door omdat mensen er tegen kiezen. God is almachtig, maar Hij handelt niet almachtig, omdat Zijn liefde voor ons betekent dat we "nee" mogen zeggen.

God geeft graag het goede!

Twee gelijkenissen over gebed zijn die van de zeurende weduwe met de corrupte rechter (Luc 18) en de slechte buurman (Luc 11). De vaak gegeven uitleg hiervan doet Gods karakter geweld aan, mijns inziens. De slechte rechter wordt dan met God vergeleken en dan zeggen we haast: "Als je maar lang genoeg ergens om zeikt zal God je uiteindelijk zat zijn en het geven." of "Na lang genoeg vragen weet God dat je het graag genoeg wilt en dán geeft Hij het pas." Dit zou een motivatie moeten zijn voor volhardend gebed... Maar God geeft graag het goede aan Zijn kinderen. Hij is niet te vergelijken met de slechte rechter of buurman! Waarom komt dan de gebedsverhoring soms pas na bidden in een groep? Of na een paar jaar lang volharding? Ik denk dat de houding van de rechter en de buurman staan voor de geestelijke weerstand die doorbroken moet worden voordat God kan geven wat Hij vaak zo graag direct al wilde geven. Net zoals Daniël na 3 weken bidden en vasten pas bezoek kreeg van de engel die vanaf dag 1 van het gebed al onderweg was! Stop met God aan te klagen voor het niet beantwoorden van je gebed.

Het gaat een lang bericht worden maar er moeten nog 2 punten genoemd worden.

Wij bidden vaak als volgt: "Heer, wilt U het eten zegenen, wilt U met ons zijn deze dag en wilt u Jan genezen van z'n ziekte". Maar weet je wat Gods antwoord op deze 3 verzoeken is? "Ja prima!", "Ja natuurlijk! Dat heb ik al lang beloofd in Mat 28", en "Ja, dat wil ik erg graag, doe jij maar!"

Het vreemde is dat Jezus ons niet heeft geleerd zo te bidden. (De Joden zegenen hun eten overigens niet, maar ze zegenen de Heer die het gemaakt heeft.) Hét modelgebed, het 'onze vader', bestaat uit een reeks zinnen in de gebiedende wijs zoals "Uw wil gebeurt op de aarde zoals die in de hemel gebeurt!" Wat overigens nog een aanwijzing is dat gebed het middel is om mee te helpen om Gods wil op de aarde te laten gebeuren.

Bidden voor genezing?

Om tot slot het heetste hangijzer omtrent gebed er ook maar in te gooien: Genezingen en bevrijding.

Ik ben van mening dat God over het algemeen direct volledige genezing wil voor de mens (meer hierover in een ander bericht). "Bidden voor genezing" is eigenlijk iets kinderlijk eenvoudigs. Kijk objectief, met nieuwe ogen naar hoe Jezus en de discipelen het deden. Het bizarre is dat er nooit gebeden werd voor zieken! Ook werd er nooit gebeden voor bevrijding! Jezus sprak genezing en gezondheid uit als een commando, en ziekten bestrafte Hij. Demonen bestrafte Hij en Hij stuurde ze weg. Geen vraag en zelfs geen enkel woord richtte Hij tot de Vader maar alles was op basis van de autoriteit die Jezus uitoefende door de kracht van de Heilige Geest. Jezus beveelt zijn volgelingen (dat zijn wij dus ook) om hetzelfde te doen en Hij gaf zelfs aan dat wij, als we geloof hebben, nog grotere dingen zouden doen! (Joh 14:12)

Ik trek hieruit de conclusie dat het meest bijbels is niet te vragen om genezing, maar dat we het zelf uitspreken in Jezus' naam. Het gevolg is dan ook dat als genezing uitblijft, het niet ligt aan de wil van de Vader die anders is. Helaas komen we er niet onderuit dat de mate van geloof een cruciale rol speelt in het al dan niet verkrijgen van de genezing. Voel je hierom niet veroordeeld of schuldig. Geen mens behalve Jezus kan altijd iedereen genezen. Het zou ons moeten stimuleren het geloof te krijgen dat bergen kan verzetten! We moeten stoppen de oorzaak van het uitblijven van de genezing bij God neer te leggen. De mensen door wie de genezing moet stromen is eerder de beperkende factor.

Laten we dus bidden wetende dat Hij ons graag direct het goede geeft maar dat er ook een geestelijke strijd gaande is. Volhard hierin om Gods wil op aarde gedaan te krijgen. Bid eens wat minder "Heer, wilt U..." en wat vaker vanuit autoriteit. Zo kunnen we een probleem omver bidden in plaats van God omver te bidden met de vraag of Hij het probleem oplost waarover Hij ons de autoriteit heeft gegeven in Jezus' naam, door de kracht van de heilige Geest.

Verder artikelen worden geplaatst op mijn website In Goede Grond

Introductie

De blogs die je onder mijn naam vindt, zullen allemaal over bijbelse principes gaan. In het proces van gedachtenvernieuwing ben ik op het punt dat ik bijna elk vrij moment nadenk over wat de principes die God heeft geopenbaard in de bijbel precies inhouden en hoe deze ons leven (zouden moeten) definiëren.

Voor mijzelf is het schrijven van korte theoretische verhalen hierover een fijn middel om deze gedachten te verwerken. Ik publiceer ze dan maar meteen zodat het wellicht ook anderen op kan bouwen en aan het denken kan zetten.

Vooral mensen die opgegroeid zijn in een christelijk gezin hebben 'last' van een gesettelde collectie meningen en overtuigingen, vaak geleerd in het gezin en op de zondagsschool en kunnen zo de rijke volledigheid van de radicale en gebalanceerde bijbelse leer missen.

Ik was begin 2011 gewoon een christelijk student, zoals je er veel ziet. Netjes in de kerk iedere zondag en zo nu en dan bidden en bijbel lezen, vriendelijk zijn en verder gewoon je ding doen. Tot ik werd geconfronteerd met het feit dat ik een lauw christen was en dat het normale christelijke leven heel wat extremer behoort te zijn dan wat ik leefde en om mij heen zag. Ik besloot zo goed mogelijk alles te resetten wat ik dacht te weten over het geloof en ging het nieuwe testament opnieuw lezen. De conclusie was schrikwekkend! Jezus belooft ons alles behalve een normaal leven als we écht voor Hem gaan. Zijn volgeling zijn betekent bereid zijn te lijden, gemarteld te worden en te sterven. Ook staat het bovennatuurlijke centraal in Jezus bediening en in alle brieven. Het is een opdracht om zieken te genezen door de kracht van de Heilige Geest, demonen uit te drijven, te streven naar de gaven van de Geest etc. Gematigd christen zijn is geen optie! Denk aan de rijke man die zich sinds z'n jeugd al aan de wet had gehouden. Het enige wat op hem aan te merken was, was dat hij niet bereid was zijn bezittingen op te geven (Marc 10).

Dat jaar was het begin van het groeien van een gemiddeld christen naar een normaal christen, waar Jezus de term 'normaal' invult. Ondertussen heb ik een basis opgebouwd aan kennis en ervaringen die ik graag deel met iedereen die wil groeien in het geloof.

Ik zou zeggen: veel leesplezier en laat weten wat je er van vindt!

Tom Baksteen

Verder artikelen worden geplaatst op mijn website In Goede Grond