Er zijn mensen die prachtig kunnen zingen maar grote moeite hebben met God aanbidden, waar anderen die niet goed kunnen zingen veel verder zijn op het vlak van aanbidding. Je zangtalent heeft, zoals we hopelijk weten, niets te maken met de kwaliteit van je aanbidding naar God.
Ik merk dat er veel obstakels zijn om God echt te aanbidden tijdens een bijeenkomst met andere gelovigen. Dit merk ik in de eerste plaats bij mezelf, en daarnaast ook bij anderen. Wat mij betreft zijn er drie hoofdcategorieen van deze "aanbiddingskillers" die allemaal je eigen verantwoordelijkheid zijn. Het speelt zich af tussen je oren; het heeft te maken met je mindset en je gedachten.
Gedachten over wat anderen van je vinden
De eerste categorie afleidende gedachten zijn gedachten over jezelf ten opzichte van anderen en hun mening, in plaats van gedachten over God. Ik kon vroeger heel goed mezelf aanpassen om precies niet op te vallen in de groep en te doen wat wenselijk is. Net enthousiast genoeg zingen om niet voor passief aangezien te worden, maar zeker niet een hand in de lucht als ik me daarmee bij de minderheid voegde.
"Ik kan echt niet zingen, dus ik zing maar zacht. Vooral bij dat hoge refrein houd ik maar m'n mond. Hopelijk horen anderen me niet.", zo denken sommigen.
Ik kan zelf aardig zingen, maar toch, als ik iemand heel hard heel vals God hoor eren, heb ik juist bewondering voor die persoon want hij/zij heeft iets wat ik meer wil leren: de toewijding aan God om Hem te aanbidding ongeacht wat anderen van je vinden.
Anderzijds is er het risico je aandacht op jezelf te richten door te zo bezig te zijn met mooi te zingen en een prachtige tweede stem te laten klinken, dat je helemaal niet meer bezig bent met de inhoud van het lied. Soms kan er een heel refrein voorbij gaan zonder dat ik bewust met de inhoud van het lied ben bezig geweest.
"Moet ik nu staan of zitten? 1 of 2 handen in de lucht? Klappen of knielen?"
Lichamelijke uitingen kunnen heel nuttig zijn om je meer naar God te uiten. Knielen is een natuurlijke houding om in nederige overgave te zingen, en staande of springend met de armen in de lucht kan helpen een uitbundig loflied kracht bij te zetten. Maar deze uitingen zijn er juist om je te helpen je inhoudelijk op God te richten. Heel cheesy gezegd gaat het er niet om of je lichaam springt, maar of je hart voor God springt.
Gedachten over de muziek
Deze is, denk ik, vooral lastig voor muzikale mensen. "Zo hé, kun je dit nummer nóg langzamer spelen? De officiële uitvoering is veel sneller". Het is heel moeilijk het niet op te merken als een nummer anders (naar jouw mening minder goed) wordt gespeeld dan hoe 'het hoort', en vaak komt zo'n gedachte al naar boven voor je er erg in hebt. En dan ben je 'uit aanbidding'...
Een goede bekende van mij uit een 'orgel-kerk' zegt dat het daarom dus niet goed is zoveel instrumenten de kerk in te halen; het leidt af. Wat zo iemand misschien vergeet, is dat zelfs bij a capella zang (een vorm die gebruikt werd in de kerk waar ik opgegroeid ben) het mogelijk is je te laten afleiden door elkaars muziek. God heeft muziek gegeven als een middel voor het doel van aanbidding. We moeten leren daar op die manier over te denken. Als het toch eens zou lukken zó onze aandacht op Jezus te richten dat we de muzikale tekortkomingen niet meer horen... Zo werd er laatst op het podium gezegd dat het volgende couplet alleen de vrouwen moesten zingen, maar een man die bij me in de buurt stond was zo met z'n gedachten bij God dat hij keihard door bleef zingen; prachtig en inspirerend voorbeeld!
Zorgelijke gedachten
"En met diiieeep ontzag, aanbid.. 'hè bah, ik had de kip uit de vriezer moeten halen voor vanavond' ". Heel vervelend als zulke gedachten zich opdringen. Aanbidding en zorgen gaan namelijk niet samen: het één richt zich op een heilige God, en het ander op dagelijkse beslommeringen die volgens God als distels zijn die Gods woorden belemmeren te wortelen in je.
Dat ene uur per week dat je met de hele gemeente samen zingt voor God moet je volledig aan Hem wijden. Besluit dat geen enkele gedachte is toegestaan die van God afleidt. Dat begint al 's ochtends aan het ontbijt, en onderweg naar de samenkomst. Kies er bijvoorbeeld voor je telefoon ruim voor de dienst uit te zetten en onderweg goede muziek te luisteren. Gun je gedachten de tijd om te kalmeren en prioriteit te stellen aan Hem wie je gaat aanbidden.
Het zou mooi zijn als je niets van dit artikel herkent! Als je wel bepaalde aspecten herkent, wat zou je dan voor komende zondag kunnen doen om te groeien in aanbidding?
Verder artikelen worden geplaatst op mijn website In Goede Grond
